B O E K V E R T A L I N G E N
Ballen voor Copsford
Ik ben natuurlijk niet de schrijver, maar toch is het altijd berespannend als je nieuwe vertaling besproken wordt in de krant. Over Copsford van Walter Murray schreef de recensent van NBD Biblion al: ‘Beroemde Engelse roman uit 1948 over het vrije buitenleven midden in de natuur (…) kreeg een bijna-cultstatus. De vertaling is zo soepel dat de oorspronkelijke sfeer van het boek volledig behouden blijft en de lezer vergeet dat het een vertaling is.’ Daar springt mijn hart natuurlijk blij van op.
Rob van Essen leest weer iets heel anders, blijkt uit zijn recensie in NRC: ‘Er zit iets amateuristisch en didactisch in dat proza, wat prettig ongekunsteld aandoet. Wanneer Murray een boer tegenkomt die met een paard een veld omploegt is hij verrukt als hij ook even achter de ploeg over het veld mag, ook al bakt hij er niets van. Zijn opwinding is oprecht. Het is in Murrays voordeel dat hij geen literator is, hij maakt zich niet druk om stijl, hij schrijft op wat hij meemaakte en voelde. Nergens krijgt zijn proza het kokette van: kijk mij nu toch eens lekker authentiek Terug Naar De Natuur gaan.’
Amateuristisch vindt Van Essen het, maar prettig amateuristisch. Hij geeft er vier NRC-ballen voor.
Fijne recensies van De wilde stilte
Net als tienduizenden anderen las ik Het zoutpad, het debuut van Raynor Winn vertaald door Annemie de Vries, in één ruk uit. Stomtoevallig werd ik daarna gevraagd als co-vertaler van haar tweede boek The wild silence. Raynor Winn vertelt over de dood van haar moeder, over het mottige boerenland dat Moth en zij nieuw leven inblazen en over hun schitterende maar barre tocht door IJsland. Ook dit boek kreeg mooie recensies in Trouw (‘De wilde stilte van Raynor Winn overtreft debuut’), de Volkskrant (* * * * *) en NRC Handelsblad (• • • •).
J O U R N A L I S T I E K
De opvliegende vogels van Oene van Geel
JAZZNU Violist Oene van Geel beschikt over een aanstekelijk enthousiasme voor heel veel. Als een jonge hond bijt hij zich vast in muziek die hem fascineert. In Mingus, Messiaen, Indiase ritmes, Monteverdi. ‘Specialiseren zit er bij mij niet zo in. Ik wil communiceren, verhalen vertellen,’ vertelt hij in een fijn interview voor JazzNu. FOTO Gemma Kessels
Raak jezelf niet aan!
B1-TEKSTEN Waar let je op bij een video-sollicitatie of meeting via Zoom of Teams? Ik belde met lichaamstaaldeskundige Denise Dechamps en leerde dat ik niet aan mijn oorlel moet zitten tijdens een videogesprek. ‘Raak jezelf niet aan’ is wel de pikantste van de 10 lichaamstaaltips op Werkblad, het magazine voor werkzoekenden. Meer tips van Denise Dechamps
Onder de motorkap
ARBEIDSMARKT Verwondering, daar begon het mee bij Anne Wouters en Hendrik Noten van AWVN. Hoe kan het dat er heel veel vacatures én heel veel werkzoekenden zijn? Hoe match je die? Door onder de motorkap van vacatures en CV’s te kijken, vertellen deze ambitieuze jonge denkers in UWVmagazine, blad voor stakeholders en beleidsmakers.
Dolfje Weerwolfje tijdschrift
VERHALEN VOOR KINDEREN Voor het waanzinnig leuke tijdschrift Dolfje Weerwolfje schreef ik tientallen themaverhalen en interviews met kinderen die zich (net als Dolfje Weerwolfje, het bekende karakter van Paul van Loon) een beetje anders voelen.